Nadat mijn zoon een neurofeedback training bij Edith heeft gedaan, leek het mijn vrouw een goed idee dat ik het zelf ook zou gaan uitproberen. Ik ben nogal sceptisch ingesteld over zaken die ik zelf niet rechtstreeks wetenschappelijk kan duiden maar om mijn vrouw te plezieren ben ik er toch aan begonnen. Gewoon een uurtje een leuke film kijken die je zelf mag uitzoeken, een beetje concentreren zodat de film niet stopt en een sessie vliegt voorbij, waarom ook niet dacht ik bij mezelf.
In het begin heb ik me weleens afgevraagd wat ik in godsnaam bij Edith aan het doen was, werken aan jezelf vereist toch diepe psychologische gesprekken, veel zelfreflectie etc. Het kijken naar een leuke film was voor mij echter geen straf en mijn vrouw was tevreden dat ik braaf de sessies volgde. Het beeld viel wel eens uit en na enkele ogenblikken startte het weer op, schijnbaar zonder enige inspanning van mijn kant, wat is hier therapeutisch aan dacht ik bij mezelf. Ik heb dit ook aan Edith aangegeven en voorgesteld om iets te kijken wat ik zelf niet interessant zou vinden om me meer een uitdaging te geven. Toen Edith mij probeerde uit te leggen dat het eigenlijk niets uitmaakt wat je kijkt maar dat het een onbewuste training is begreep ik er in eerste instantie nog minder van.
Toch wist ik dat het effect van de neurofeedback bij mijn zoon geweldige vooruitgang heeft geboekt en langzaam maar zeker begon ik zelf ook de positieve effecten te bemerken. Relativerend dacht ik in eerste instantie aan een soort van placebo effect; de positieve gevolgen van zelfreflectie en bewustwording. Tot ik op een zeker moment bij mijn dagelijkse werkzaamheden thuis de film voelde stoppen en ik vastliep met mijn bezigheden, ik bemerkte dat ik automatisch naar het plekje in mijn bewustzijn ging en zo de werkzaamheden weer kon hervatten. Ik had zonder het mijzelf te beseffen de film in het dagelijkse leven ook weer aangezet, dit moment was een ware eye opener voor mij en vanaf dat moment ben ik 100% overtuigd van de werking van de Neurofeedback.
Ik ben o.a. positiever, minder overprikkeld en daadkrachtiger, mijn directe omgeving vind me ook socialer geworden.
Ik ben nu bijna zo goed als klaar met mijn sessies en ben erg trots op mezelf. Ergens vind ik het ook wel moeilijk om te stoppen omdat ik zoveel positieve gevolgen ervaar zou ik willen dat dit alleen nog maar beter zou worden. Het besef dat ik ook mijn beperkingen heb en ik daar mee zal moeten leven is vooral na zoveel vooruitgang soms moeilijk te accepteren. Dit klinkt misschien zwaar maar zo is het niet bedoeld, ik stond en sta positief in het leven en door de neurofeedback bij Edith is mijn leven alleen nog maar beter geworden. Deze therapie heeft me de vaardigheid en het vertrouwen gegeven die ik nodig had, ik ben Edith dan ook dankbaar en kan iedereen met een aantal letters (add/adhd/pdd nos/autisme etc.) de neurofeedback van harte aanbevelen.
~ Dave 46 jaar trotse ADHD/AUTI en vooral mens ~